Gówinko - tak podobno nazywa się ten łaciaty kocur. Czym sobie zasłużył na tak piękne imię? Podobno jego człowiek był jeszcze mały, kiedy go dostał, i takie imię wydało mu się bardzo ładne i takie szczególne - żaden kot nie miał takiego imienia. 

No cóż, chyba faktycznie żaden inny kot tak się nie nazywa, ale czy to imię może wydać się ładne? De gustibus...

Gówinko często bawi się z Ancią, czarnym i o dwa lata młodszym od siebie kocurem (sam trafił do swoich ludzi w 2000 roku).

W przeciwieństwie do niego jest kotem domowym, choć upodobał sobie życie na podwórku - tam buszuje najczęściej (Ancia - podwórkowy - za to chętnie przychodzi do domu). Lubi jednak, gdy drapie się go za uchem oraz nosi tak, jak małe dziecko - z głową na ramieniu.

Gówinko nauczył Ancię polować na myszy i był jakby jego starszym bratem - bronił go przed innymi kotami. Mimo to Ancia cały czas szuka zaczepki...

Kiedy już trafi z podwórka do domu, Gówinko lubi wygrzewać się na piecu, tak jak znany kot Bonifacy i jego siostrzeniec Filemon. 

Za suchymi karmami nie przepada, woli domowe mięsko. Trudno się zresztą dziwić.